Kiel delegitoj rekte kaj demokrate transnacie elektitaj al la Kongreso de la Popoloj per balotado el 110 landoj,

KONSIDERINTE la dek punktojn en la Deklaro aprobita la 12-an de septembro 1973 de la Internacia Konferenco de la Monda Organizo por la Sano (M.O.S.) en Alma-Ata, pri la baza flegado,

KONVINKITE, ke ĉiu homo rajtas, interne de la vivkondiĉoj de sia vivgrupo, konservi sian staton de plena harmonio fizika kaj mensa, t.n. sano ;

PERSVADITE, ke konsidere la solidarecon devigatan de la nuna planeda situacio, la efektiva kaj ĝenerala agnosko de tiu rajto implicas de la ŝtatoj la rezignon de parto de sia suvereneco profite al la intereso de la monda komunumo ;

NI ASERTAS, ke

• la rajto je sano estas fundamenta kaj ke ĝia ĝuo estu egale garantiata por ĉiuj homgrupoj ;
• tiu rajto kompensaĵe implicas la individuan devon submetiĝi al higieno kaj al preventa kaj kuraca medicino ;
• la rajto kaj la devo ligitaj al la sano estu protektataj per politiko de la registaroj celanta la formadon kaj konservadon de prisana edukado. Tiu politiko konsideru la apartajn kredojn kaj aspirojn de la homgrupoj, kondiĉe ke tiuj ĉi respektu la fizikan kaj mensan tutecon de la individuoj.

NI BEDAŬRAS, ke la submeto al la absoluta suvereneco de la ŝtatoj malebligas al MOS profiti de la informoj, kiujn ĝi havas pri iu lando.

NI PETAS, konsekvence, ke ĉiu nacia politiko pri sano trovu en la helpa kaj kontrola servoj de la Monda Institucio por la Sano, havanta efektivajn povojn bone difinitajn, la garantiojn pri sia disvolviĝo kaj sia defendo kontraŭ la premoj de la financaj interesoj kaj la politikaj interagoj.